Postman Post Metodu

Bu yazıda sizlere Postman’de Post komutunun nasıl kullanılabileceğinden ve örneklerinden bahsedeceğim. Önceki yazılarımızda Post metodundan bahsetmiştik. Yazımıza başlarken Post metodunun ne olduğunu tekrar hatırlayalım.

Post metodu, sunucuda var olmayan, istek mesajının içerisindeki verileri sunucuda oluşturmak için kullanılan bir HTTP metodudur.  Post metodunun kullanımı GET metoduna benzerdir. Göndereceğimiz isteğin Post metodu olmasını istiyorsak Postman’de istek oluşturduğumuzda istek tipimizi “POST” olarak güncellememiz gerekir.

Bir önceki yazımızda Postman arayüzünden ve isteklerin nasıl oluşturulabileceğinden bahsetmiştik. Bu yazımızda bu bilgileri kullanarak Post metodunu kullanmaya başlayalım. İlk olarak önceki yazımızda kullanmış olduğumuz otel rezervasyonu örneğini içeren restful-booker sitesi üzerinde post metodunu deneyelim. Bu sayfadaki dokümantasyona buradaki linkten erişebilirsiniz.

Dökümantasyonu incelediğimizde token oluşturmak için POST metodunun kullanıldığını görebiliriz.

Yukarıdaki görselde de gördüğümüz gibi token oluşturabilmek için “Headers” ve “Body” alanlarına değerler göndermemiz gerekiyor. Bu değerlere varsayılan değerleri göndererek token alalım. Bu işlemi Postman’de aşağıdaki gibi yapabiliriz:

Yukarıda da görüldüğü gibi ileride ihtiyacımız olacak token’i almış olduk. Burada dikkat edilmesi gereken nokta her bu isteği gönderdiğimizde token değişecektir. Bu durum token’nin kullandığı diğer yerlerde sorun yaratabilir. Statik olarak kullandığımız bu token başka yerlerde kullanılıyorsa güncellenmesi gerekir. İlerleyen yazılarımızda bu gibi değerler nasıl dinamik hale getirilebileceğinden bahsedeceğiz.

Bu sayfada yer alan dökümanda “Booking – CreateBooking” alanına gidelim. Burada yeni bir rezervasyon oluşturabiliriz.

Yukarıdaki görsele baktığımızda “Headers” ve “Body” alanlarında göndermemiz gereken değerleri görüyoruz. Bu değerleri kullanarak bir rezervasyon oluşturalım. Bu işlem Postman’de aşağıdaki gibi gerçekleştirilebilir:

İlk olarak “Body” alanına yazılması gereken verileri istediğimiz şekilde düzenleyerek ekledik. Ardından “Headers” alanını düzenleyeceğiz ve isteğimizi göndereceğiz.

İsteği gönderdiğimizde yukarıda da görüldüğü gibi rezervasyonumuz oluştu. Rezervasyon id’sini kullanarak GET metodu ile bu rezervasyonu çekelim.

Görsele baktığımızda oluşturduğumuz rezervasyonu GET metodunu kullanarak çekebildiğimizi görürüz.

Daha çok örnek yapmak adına JSONPlaceholder sitesine gidelim. Burada bir önceki yazımızda GET metodunu kullanarak sahte verileri çekmiştik. Şimdi ise burada sahte veriler oluşturalım. Sayfaya buradaki link üzerinden erişebilirsiniz.

Bu sayfada yer alan /posts alanına sahte bir veri eklemesi yapalım. Oluşturmaya çalışacağımız veri oluşacak ancak sayfaya yansımayacaktır. Bu işlemi Postman’de aşağıdaki gibi yapabiliriz:

İlk olarak “Body” alanına oluşturacağımız verileri yazdık. Bu işlemin ardından “Headers” alanını düzenleyip isteğimizi gönderelim.

Yukarıda da gördüğümüz gibi oluşturmak istediğimiz sahte veri oluşturuldu ve sonuç olarak ekranımıza yansıdı.

Yazımızın son bölümünde FakeRESTApi sayfasında yer alan post isteklerini deneyelim. Bu sayfaya buradaki linkten erişebilirsiniz.

Burada ilk olarak aktivite oluşturmayı deneyelim. Sayfayı incelediğimizde aktivite oluşturma isteğini görüyoruz.

Yukarıdaki görsel de de görüldüğü gibi isteğin “Body” alanında değerler göndermemiz gerekiyor. Aynı zamanda “Headers” alanında “Accept” ve “Content-Type” değerler “application/json” olmalıdır. Bu işlemi Postman’de aşağıdaki gibi gerçekleştirebiliriz:

Body” alanına istediğimi değerleri yazdıktan sonra “Headers” alanını düzenleyelim ve isteğimizi gönderelim.

Görselde de gördüğümüz gibi post isteğimiz “200 OK” ile sonuçlandı. Bu istek ile Futbol Maçı adında 05-05-2022 tarihine kadar yapılması gereken ve tamamlanmamış bir aktivite tanımladık.

Sayfada biraz daha ilerlediğimizde “Authors” alanını görüyoruz. Burada post metodunu kullanarak bir yazar oluşturalım.

Görseli incelediğimizde bir önceki örnekte olduğu gibi yine “Body” alanında değerler göndermemiz gerekiyor. Bu işlemi Postman’de aşağıdaki gibi gerçekleştirebiliriz:

Son olarak post metodu ile kitap tanımlaması yapalım.

Örnek isteği incelediğimizde “Body” kısmında göndermemiz gereken değerleri görüyoruz. Bu değerleri ve “Headers” alanını düzenledikten sonra isteğimizi gönderebiliriz. Beklentimiz “Status” değerinin “200 OK” olmasıdır. Bu işlemi Postman’de aşağıdaki gibi gerçekleştirelim:

Görselde de görüldüğü gibi post çağrımız başarı ile sonuçlandı.

Bu yazımızda sizlere Postman’de post sorgusunun nasıl kullanabileceğimizden ve örneklerinden bahsettim. İleri ki yazılarımızda daha çok GET ve POST metotlarını içeren örnekleri inceleyeceğiz. Bir sonraki yazıda Postman’den bahsetmeye devam edeceğim. Bir sonraki yazıya buradan erişebilirsiniz.

PSTMNKP0B00B1O2FIL
Postman’de Get Metodu

Bu yazıda sizlere Postman’de GET metodunun ne olduğundan ve nasıl kullanıldığından örnekleriyle bahsedeceğim. İlk olarak Postman’in ne olduğunu tekrar hatırlayalım.

Postman, yazılımcıların ya da yazılım test mühendislerinin API’leri tasarlamasına, oluşturmasına ve test etmesine olanak sağlayan bir uygulamadır.

Get metodu ise Postman’de testlerimizi gerçekleştirirken kullanabileceğimiz metotlardan biridir. Get metodunu kullanarak sunucu üzerinden istediğimiz parametreye bağlı veri ya da verileri çekebiliriz.

Postman uygulamasını ilk açtığımızda aşağıdaki gibi bir ekran karşımıza gelebilir:

Postman Uygulaması Giriş Ekranı

Postman ile isteklerimizi iletebilmemiz için ilk önce bir çalışma alanı(workspace) oluşturmamız gerekir. Bunun için yukarıdaki görselde de görüldüğü gibi “Workspaces” alanına tıklanır ve ardından ekrana gelen küçük pencerede “Create Workspace” denilir.

Workspace Oluşturma

Ekrana gelen yukarıdaki pencere doldurulur. Summary kısmi isteğe bağlıdır. Görünürlük ayarları tek kişi ya da takım olarak çalışmak istediğinize göre değişiklik gösterir. Ben tek başına çalışacağımdan “Personal” seçeneğini seçtim.

Bu işlemlerin ardından çalışma alanı(workspace) oluşturulmuş olur. Oluşturduğumuz bu çalışma alanı içerisine koleksiyon oluşturmamız gerekir. Göndereceğimiz istekler bu koleksiyon altında yer alır. Koleksiyon oluşturmak için Postman uygulamasının sol tarafında bulunan alandan “+” simgesine basabiliriz.

Eğer daha önce koleksiyon oluşturmadıysanız ekranın sol tarafında “Create collection” ifadesini görebilirsiniz. Bu tuşa basarak da koleksiyon oluşturabilirsiniz.

Koleksiyon Ekleme

İstek gönderebilmek için son olarak koleksiyonlar altında istekler oluşturmamız gerekir. Bunun için koleksiyon ismindeki üç noktaya tıklayarak “Add Request” dememiz gerekir. Eğer ilk defa istek oluşturuyorsak koleksiyon altında “Add Request” ifadesini görebiliriz. Buraya tıklayarak da istek oluşturabiliriz.

İstek Ekleme

Oluşturduğumuz bu koleksiyonların isimlerini değiştirmek mümkündür. Bunun için koleksiyon ismine tıkladıktan sonra sağ tarafa gelen pencerede koleksiyon ismini düzenleyebiliriz.

Add request” dedikten sonra otomatik olarak bir GET metodunu içeren bir istek tanımlanır. Ekranın sol tarafında bu istek değiştirebilir. Ayrıca bu alanda göndereceğimiz istek detaylarını barından alanlarda mevcuttur.

Postman’de GET isteği

Yukarıdaki görselde gördüğümüz alanları birer birer inceleyelim. Görselde GET metodunun seçili olduğu alan, isteğimizi hangi metot ile göndermek istediğimizi seçtiğimiz alandır. Bu alana tıklandığında diğer metotları görmek mümkündür.

Enter request URL” yazan alan isteği göndereceğimiz URL bilgisinin yazılacağı alandır.

Params” alanı isteğin barındırması gereken parametleri içeren alandır.

Headers” alanı istek içerisinde gitmesi gereken değerler var ise kullanılan alandır.

Pre-request Script” alanı istek gönderilmeden önce çalıştırılmasını istediğimiz scriptler var ise kullanılan alandır.

Tests” alanı istek gönderildikten sonra çalıştırılmasını istediğimiz scriptler var ise kullanılan alandır.

Body” alanı istek içerisinde gitmesi gereken değerler var ise kullanılan alandır.

Send tuşuna basıldığında istek gönderilir. İstek başarılı ise 200’lü bir kod geri döner ve istek içerisinde istediğimiz veriler karşımıza gelir. Eğer istek başarısız ise hata kodu döner.

Postman’de yaptığımız her isteği kaydetmemiz gerekir. Aksi taktirde hazırladığımız ve kullandığımız istekler kaybolur. Bunun için görselde de görülen Save tuşu kullanılmalıdır.

Buraya kadar yaptıklarımızda Postman’in arayüzünü kısaca tanımış olduk. Şimdi ise postman ile istekler gönderelim.

İlk olarak restful-booker sitesindeki otel rezarvasyon uygulamasına istek atalım. Bu istekler ve metotlar hakkında daha fazla detayı buradaki api dökümantasyon linkinden erişebilirsiniz.

Dökümantasyona göz attığımızda PUT ve DELETE işlemleri için token oluşturmamız gerektiğini görüyoruz. Bu yazımızda bu metotları kullanmayacağımız için token oluşturmadan devam edelim. Bizim bu yazımızdaki amacımız var olan veriyi çekebilmektir.

Dökümanda biraz daha aşağılara indiğimizde “Booking – GetBookingIds” alanını görürüz. Burada var olan rezarvasyonların id’lerini alabiliriz.

Bu istek için kullanmamız gereken URL’i yukarıda görebiliriz. Bu URL ile birlikte kullanılabilecek opsiyonel parametrelerin neler olduğunu da yukarıdaki görselden inceleyebiliriz.

Bu isteği Postman’de aşağıdaki gibi hazırlayabiliriz:

Herhangi bir parametre göndermediğimizde URL’i yazmamız yeterli oldu. Send tuşuna bastığımızda aşağıdaki gibi bir cevap alırız:

Görselin sağ üst köşesinde görebileceğimiz üzere isteğimiz “200 OK” yani başarılı bir şekilde sonuçlanmış ve karşımıza rezervasyon id’leri getirilmiştir. Eğer ki dökümantasyonda gördüğümüz gibi opsiyonel parametreler ile isteğimizi yenilersek aşağıdaki gibi bir sonuç elde ederiz:

Görselde de gördüğümüz gibi gönderdiğimiz istekte firstname ve lastname adında iki parametre ekledik ve var olan bir kişinin oluşturmuş olduğunu rezervasyonun id’sine eriştik.

Şimdi ise bir rezervasyon id’sini kullanarak var olan bir rezervasyonu çağıralım. Bunun için dökümantasyon’da “Booking – GetBooking” alanına gelelim.

Görselden de görebileceğimiz gibi bu istek için “Header” alanına bir değer göndermemiz gerekiyor. Varsayılan olarak “application/json” gönderelim. Aynı zamanda rezervasyon bilgisine erişmek istediğimiz id parametresini eklememiz gerekiyor. Bu isteği Postman’de aşağıdaki gibi gönderebiliriz.

Yukarıdaki görsellere baktığımızda ilk olarak “Headers” alanına “accept: application/json” yazdık. Ardından dökümantasyonda verilen URL’i yapıştırdık. URL’de değişken tanımlandığından Params alanına otomatik olarak gelir. Query ve Path parametreleri birbirinden farklıdır. Bu konuya ileriki yazılarımızda değineceğiz. İlgili değerleri yazdıktan sonra isteğimizi gönderdik ve görselde de görüldüğü gibi rezervasyon bilgisine eriştik. İsterseniz sizde bu alanda başka id’ler ile istekler gönderebilirsiniz. Dikkat etmeniz gereken nokta bu id’lerin tanımlı olmasıdır.

Get metodunu kullanabileceğimiz başka bir api dokümantasyonuna geçelim. Bu dokümantasyona buradaki linkten erişebilirsiniz.

İnceleyeceğimiz site genderapi adında isme göre cinsiyet bulan bir web sitesidir. Burada dokümantasyona baktığımızda isme göre cinsiyetleri çekmek istediğimizde api anahtarına ihtiyacımız olduğunu görüyoruz. Bu api anahtarına erişebilmek için siteye üye olmamız gereklidir

Api anahtarını elde ettikten sonra isteğimizi göndermek için tekrar dokümantasyona bakalım.

Görselde de gördüğümüz gibi iki parametreye ihtiyacımız var. Bunlar api anahtarı ve isim parametreleridir. Bu isteği postman’de aşağıdaki gibi gönderebiliriz.

Bu isteği gönderdiğimizde aşağıdaki gibi bir cevap alırız:

Cevabı incelediğimizde kullandığımız kredi, toplam isim sayısı, ismin en çok kullanıldığı ülke ve kalan kredi gibi bilgileri görebiliriz.

Yukarıdaki isteğe benzer bir istekle çoklu isim araması da gerçekleştirebiliriz. Dökümantasyon’da “Çoklu İsim Sorgusu” alanına geldiğimiz göndermemiz gereken isteğin detaylarını görebiliriz.

Bu isteği Postman’de aşağıdaki gibi gönderebiliriz:

Bu isteğin sonucunda elde edeceğimiz cevap aşağıdaki gibidir:

Bu yazımızda son olarak JSONPlaceholder websitesinde yer alan sahte verileri çekmek için GET metodunu kullanalım. Bu siteye buradaki linkten ulaşabilirsiniz.

Siteye girdiğimiz kullanmamız gereken URL ve kaynakları görebiliriz. Burada ilk olarak kaynaklar altındaki /posts alanında var olan userId’si 10 olan kişinin attığı postları çekelim. Bu isteği Postman’de aşağıdaki gibi gönderebiliriz:

Bu istek sonucunda gelen cevap aşağıdaki gibi olur:

userId’si 10 olan kişinin attığı birden fazla post olduğundan hepsi ekranımıza geldi. Eğer ki sadece post id’si 91 olan post gelsin istersek Postman’de parametre alanına bu parametreyi ekleyerek tekrar istek gönderebiliriz. Örnek olarak:

Yazımızı daha fazla uzatmadan son olarak kaynaklar altındaki /photos alanından albumId’si 5 ve fotoğraf id’si 217 olan fotoğrafı çekelim. Bu istek postman’de aşağıdaki gibi gönderilebilir:

Bu yazımızda sizlere postman’de GET metodunun nasıl kullanılabileceğinden ve örneklerinden bahsettim. Bir sonraki yazımızda postman’de post metodunun nasıl kullanılabileceğinden ve örneklerinden bahsedeceğim. Bir sonraki yazımıza buradan ulaşabilirsiniz.

PSTMN5BZ9JKU6YZY4X
Api Yaşam Döngüsü Nedir Ve Http Metotları Nelerdir?

Postman Nedir?

Postman, yazılımcıların ya da yazılım test mühendislerinin API(Application Programming Interface/ Uygulama Programlama Arayüzü)’leri tasarlamasına, oluşturmasına ve test etmesine olanak sağlayan bir uygulamadır. Basit kullanıcı arayüzü sayesinde sayesinde API yaşam döngüsünün her aşamasını yönetmeyi kolaylaştırır. Kullanıcı arayüzünün basit olması sayesinde daha iyi API’ler daha hızlı bir şekilde oluşturulabilir.

Postman sayesinde hem kendi yaptığımız hem de başkaları tarafından yapılan API’leri test edebiliriz. Bu uygulama sayesinde basit veya karmaşık http metotları oluşturabilir, kaydedebilir ve gelen yanıtları inceleyebiliriz. Postman uygulamasına erişmek için buradaki linke gidebiliriz.

API Yaşam Döngüsü  

API Yaşam Döngüsü

API, birçok yazılım bileşen ve sistemlerinin bir arada çalışmasına, birbirleri arasında iletişim ve etkileşim sağlamasına olanak sağlayan bir yazılımdır. API’leri günlük hayatımızda internette gezerken pek çok yerde kullanmamız mümkündür. Örneğin Google takvim, Google hava durumu ya da herhangi bir sitede Facebook ve Google gibi hesaplarla oturum açma işlemi.

API’lerde birer yazılım olduklarından yaşam döngülerine sahiptirler. API yaşam döngüsü 5 aşamadan oluşur. Bunlar planlama, geliştirme, test, dağıtım ve kullanımdan kaldırmadır.

Planlama

Diğer tüm yazılım geliştirme aşamalarından olduğu gibi API geliştirme süreci de planlama aşaması ile başlar. Bu aşamada geliştirme ekibi API’nin hangi hizmetleri gerçekleştirmesini ve yeteneklerinin neler olması gerektiğini belirler. Geliştirme için iş ihtiyaçları kararlaştırıldıktan sonra işlevsel ve işlevsel olmayan gereksinimler belirlenir.

Geliştirme

Planlama aşamasında gereksinimleri belirlenen API, bu aşamada gereksinimlere bağlı kalınarak geliştirilir. API’ler PHP, Java, C# ve Python gibi programlama dilleri kullanılarak yazılabilir.

API’ler tek bir kişi tarafından geliştirilebileceği gibi ekip olarak da geliştirilebilir. Ekip ile birlikte geliştirme yapmak kodlama ve test aşaması gibi birçok noktada işleri kolaylaştırmayı sağlar. Ekip olarak API geliştirildiğinde ekip içerisindeki paydaşlar API kodu, dökümantasyon ve test dosyaları gibi kaynaklara sıkıntısız erişebiliyor olmalıdır.

Test

Yazılımcılar ve yazılım test uzmanları geliştirilen API’nin işlevsel ve performans sorunlarını içermediğini kapsamlı testler gerçekleştirerek kontrol etmeleri gerekir. Yazılım test uzmanları geliştirilen API’nin testi sırasında karşılaştıkları hataların çözülmesi için yazılım geliştiricileri ile iletişime geçmeli ve çözülen hata için doğrulama amaçlı tekrar test etmeleri gerekmektedir.

Test aşamasında koşulan işlevsel testler, geliştirilen yazılımdaki her bir özelliğin veya fonksiyonun planlama aşamasında belirlendiği gibi çalışıp çalışmadığını kontrol eder. Performans testleri ise API’nin yük altında, düzensiz trafik ve öngörülemeyen yüklenme koşullarında nasıl performans gösterdiğini değerlendirmek için koşulur. Bu testlerin ardından kabul testleri ile uygulamanın uçtan uca gerçekleştirebildiği fonksiyonlara odaklanıp, API’nin beklenen amaca ulaşıp ulaşmadığı kontrol edilir. Böylece API’nin son kalitesine dair güven oluşturulmuş olur.

Dağıtım

API’ler beklenen amaca uygun ve güvenli olduğunda dağıtıma hazırdır. Tamamlanmış API’lerin kullanıcıların keşfetmesi ve kullanması için güvenli bir ortama dağıtımı gerçekleştirilir. Yüksek kaliteli API’ler için dağıtımdan sonra API’ler izlenmelidir.

Kullanımdan Kaldırma

Yazılım geliştiriciler, yazılımların kalitelerini ve iş değerlerini artırmak için zaman içinde yazılımı genişletebilir veya güncelleyebilirler. Ancak zaman geçtikçe yazılım ekipleri eski API’leri ya da API sürümlerini kullanımdan kaldırırlar. Bu durum API yaşam döngüsündeki doğal bir aşamadır. Böylece yazılım ekiplerini destekleyen kaynakları boşa harcamamış olurlar.

API’lerin eski sürümlerinden yeni sürümlerine geçiş yapılırken bu geçiş yolunun özenle planlanması gerekir. API’nin günlük kullanımları önemli ölçüde etkilemeden durdurmak için yazılım geliştirme ekiplerinin kullanım ömrü planı hazırlaması gereklidir.

Buraya kadar Postman’den ve Postmanin her aşamasını kolaylaştırdığı API yaşam döngüsünden bahsettik. Postman’den bahsederken basit veya karmaşık http metotları oluşturabileceğimizden bahsetmiştim. Şimdi ise HTTP metotlarından bahsedelim.

HTTP METOTLARI

HTTP, bir veri transfer metodudur. Sunucuya gönderilen tüm HTTP metotlarına karşılık sunucu tarafından belirli kodlar ile cevap dönülür. Bu cevaba “HTTP Response” denir. Bu HTTP metotları sayesinde uygulamanın arayüzü ve önyüzü etkileşim kurup veri transferi gerçekleştirebilir.

Başlıca HTTP metotları GET, POST, PUT, PATCH ve DELETE’dir.

GET Metodu

GET metodu, sunucuda var olan bir bilgiyi okumak için kullanılan bir metottur. SQL’deki “Select” komutuna benzetebiliriz. Bu metot ile herhangi bir değişiklik gerçekleştiremeyiz.

POST Metodu

POST metodu, sunucuda bir şey oluşturmak için kullanılan metottur. Bu metot SQL’deki “Create” komutuna benzetebiliriz. Örneğin bu metot ile sunucuya müşteri bilgilerini gönderip bir müşteri oluşturabiliriz.

PUT Metodu

PUT metodu ile sunucuda var olan bir bilgiyi, bu metot ile gönderilen bilgi ile değiştirebilir veya güncelleyebiliriz. Eğer bilgi sunucuda yok ise bu metot ile oluşturulur.

DELETE Metodu

DELETE metodu ile sunucu üzerinde var olan bir bilginin silme işlemini gerçekleştirebiliriz. Örneğin sunucuda var olan müşteriyi DELETE metodu ile silebiliriz.

PATCH Metodu

PATCH metodu ile sunucu üzerinde var olan verinin kısmi bilgilerini güncellemek için kullanılır. Örneğin sunucuda var olan müşterinin e-posta adresini güncellemek istersek PATCH metodunu kullanabiliriz.

Bu metotların dışında kullanılan HTTP metotları mevcuttur. Ancak onlara bu yazımızda değinmeyeceğiz. Bu metotlar ile sunucuya bir istek gönderildiğinde sunucu tarafından bize bir cevap dönülür. Şimdi ise sunucudan gelebilecek cevaplara göz atalım.

Cevap Kodları

Uygulama arayüzünü test ederken kullandığımız bu HTTP metotlarına sunucu tarafından dönülen cevaplar ile gönderdiğimiz isteklerin sonuçlarını inceleyebilir ve test senaryolarımızı ilerletebiliriz. Gönderdiğimiz her bir isteğe karşılık sunucu bize aşağıdaki tabloda yer alan cevap kodlarına benzer cevaplar döner. Her bir cevap kodunun bir anlamı vardır.

KodTürüAnlamı
1XXBilgiİsteğin sunucu tarafından alındığını ve sürecin devam ettiğini belirtir.
2XXBaşarılıİstek başarıyla alındı ve kabul edildi.
3XXYönlendirmeİsteğin tamamlanabilmesi için daha fazla işlem yapılması gerektiğini belirtir.
4XXİstemci Hatasıİstek hatalı söz dizimi içerdiğinden yerine getirilemiyor.
5XXSunucu HatasıSunucu geçerli olan isteği yerine getiremiyor.

Tabloda verilen her bir kod grubunun içerisindeki hata kodlarının kendine özgü bir açıklaması mevcuttur. Bu yazıda genel olarak hata kod gruplarının ne ifade ettiğinden bahsetmek için yukarıdaki gibi bir tablo oluşturduk.

Bir sonraki yazımızda Postman’den bahsetmeye devam edeceğiz. Buraya tıklayarak sonraki yazımıza gidebilirsiniz.

PSTMN59GQL76605085
Java’da Veri Tipleri Ve String Fonksiyonları

Bu yazıda sizlere JAVA’da değişkenleri tanımlarken kullanabileceğimiz veri tiplerinden bahsedeceğim. Genel olarak yazı içerisinde ilkel ve ilkel olmayan veri tiplerinin neler olduğundan bahsedeceğim ve ardından birkaç örnek ile nasıl kullanılabileceklerini göstereceğim.

JAVA’da veri tipleri ikiye ayrılır. Bunlardan ilki JAVA’da varsayılan olarak gelen veri tipleridir. Bu veri tiplerine ilkel veri tipleri denir.

JAVA’da kullanılabilen diğer veri tipleri ise kullanıcı tarafından tanımlanabilen ilkel olmayan veri tipleridir.

Değişkenleri tanımlarken değişkenin veri tipini mutlaka belirtmemiz gerekir. Ayrıca bir değişken hangi veri tipinde tanımlanmışsa o veri tipinde değer ataması gerçekleştirilmelidir. Aksi takdirde programımız çalıştığında hata alacaktır.

İlk olarak JAVA’da varsayılan olarak gelen ilkel veri tiplerinden bahsedelim.

İlkel Veri Tipleri

JAVA’da ilkel olan 8 tane veri tipi vardır. Bunlar byte, short, int, long, float, double, boolean ve char’dır.

Byte: -128’den 127’e kadar olan tamsayıları saklar. Bellek’te 1 bayt boyutunda yer kaplar. byte anahtar kelimesi ile kullanılır.

byte sayi = 2;

Short: -32,768’den 32,767 kadar olan tam sayıları saklar. Bellek’te 2 bayt boyutunda yer kaplar. short anahtar kelimesi ile kullanılır.

short sayi = 30000;

integer: -2,147,483,648’den 2,147,483,647 kadar olan tam sayıları saklar. Bellek’te 4 bayt boyutunda yer kaplar. int anahtar kelimesi ile kullanılır.

int sayi = 50;

long: -9,223,372,036,854,775,808’den 9,223,372,036,854,775,807 kadar olan tam sayıları saklar. Bellek’te 8 bayt boyutunda yer kaplar. Long veri tipindeki bir değişkene değer atanırken değerin sonuna ‘L’ eklenmelidir. long anahtar kelimesi ile kullanılır.

Long sayi = 50L;

float: Ondalık sayıları saklamak için kullanılır. 1.4×10^-45 ile 3.4×10^38 aralığında bir değer tanımlanabilir. Float veri tipindeki bir değişkene değer atanırken değerin sonuna ‘f’ eklenmelidir. Bellek’te 4 bayt boyutunda yer kaplar. float anahtar kelimesi ile kullanılır.

float sayi = 36.70f;

Double: Ondalık sayıları saklamak için kullanılır. 4.9×10^-324 ile 1.8×10^308 aralığında bir değer tanımlanabilir. Bellek’te 8 bayt boyutunda yer kaplar. Double veri tipindeki bir değişkene değer atanırken değerin sonuna ‘d’ eklenmelidir. double anahtar kelimesi ile kullanılır.

double sayi = 36.7054354d;

Boolean: Mantıksal bir veri tipi olan boolean, True ve False olmak üzere iki değere sahiptir. Mantıksal olarak doğru olan duruma True, yanlış olan duruma ise False değeri karşılık gelir. boolean anahtar kelimesi ile kullanılır. Bellek’te 1 bit boyutunda yer kaplar.

boolean statu = true;

Char: Verilen herhangi bir karakterin kendisini ya da ASCII tablosunda karşılık gelen değerini saklamak için kullanılan veri tipidir. Bellek’te 2 bayt boyutunda yer kaplar. char anahtar kelimesi ile kullanılır.

char karakter = ‘C’;

char karakter = 65;

Buraya kadar ki bölümde ilkel veri tiplerinden ve örneklerinden bahsettik. Şimdi ise ilkel olmayan veri tiplerinden bahsedelim.

Java’da tanımladığımız değişkenlerin veri tiplerini öğrenmek için .getClass() metodunu ya da instanceOf ifadesini kullanabiliriz. Böylelikle tanımladığımız değişkenlerin sınıflarını görebiliriz. Örnek kullanım aşağıdaki gibidir:

INPUT:

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.getClass());
    }
}

OUTPUT:

class java.lang.String
INPUT:

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize instanceof String);
    }
}

OUTPUT:

true
İlkel Olmayan Veri Tipleri

Daha öncede bahsettiğim gibi ilkel olmayan veri tipleri JAVA’da tanımlı olmayan programcı tarafından tanımlanan veri tipleridir.  Bu veri tiplerinin örnekleri aşağıdaki şekildeki gibidir:

İlkel Olmayan Veri Tipleri

Biz bu yazımızda sadece String veri tipinden bahsedeceğiz. Diğer başlıklara sonraki yazılarımızda değineceğiz.

String: String, çift tırnak içerisine yazılabilen bir ya da daha fazla harf, sayı veya özel karakterlerden oluşan bir dizidir. Tırnaklar arasına yazılan her karakter dizenin bir parçasıdır.

String dize = “Merhaba”;

JAVA’da String, dizeler üzerinde belirli işlemleri gerçekleştirebilen metodları içeren bir nesnedir. Bu sebeple string ifadeler üzerinde bazı fonksiyonları kullanarak işlemler gerçekleştirebiliriz.

String Fonksiyonları

length() Fonksiyonu : String ifadeler içerisindeki karakter sayısını bulmak için kullanılan fonksiyondur.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.length());
    }
}

toUpperCase() Fonksiyonu: String ifadeler içerisindeki tüm karakterleri büyük olarak yazmak için kullanılır.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.toUpperCase());
    }
}

toLowerCase() Fonksiyonu: String ifadeler içerisindeki tüm karakterleri küçük olarak yazmak için kullanılır.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.toLowerCase());
    }
}

indexOf Fonksiyonu: IndexOf fonksiyonu belirtilen ifadenin string içerisinde geçtiği ilk konumu bulmak için kullanılır. Çıktı olarak metnin string içerisinde başladığı index numarasını döndürür. Index numarasını sayarken boşluklarda dahil edilir.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.indexOf("a"));
    }
}

contains() Fonksiyonu: İçerisine yazdığımız karakterin ya da karakter grubunun string içerisinde var olup olmadığını sorgular. Çıktı olarak True ya da False döndürür.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.contains("a"));
    }
}

endsWith() Fonksiyonu: String ifadenin belirtilen karakter ya da karakter grupları ile bitip bitmediğini sorgular. Çıktı olarak True ya da False döndürür.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.endsWith("a"));
    }
}

equals() Fonskiyonu : İki string ifadeyi karşılaştırmak için kullanılır. Eğer string ifadeler eşitse True değilse False döndürür.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       String dize1 = "Dünya";
       System.out.println(dize.equals(dize1));
    }
}

isEmpty() Fonksiyonu: Bir string ifadenin içerisinin boş olup olmadığını sorgulamak için kullanılır. Çıktı olarak True ya da False döndürür.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.isEmpty());
    }
}

replace() Fonksiyonu: Cümle içerisindeki bir karakteri ya da kelimeyi istenilen karakter veya kelime ile değiştirmek için kullanılan fonksiyondur.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.replace("e","a"));
    }
}

startsWith() Fonksiyonu: String ifadenin belirtilen karakter ya da karakter grupları ile başlayıp başlamadığını sorgular. Çıktı olarak True ya da False döndürür.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       System.out.println(dize.startsWith("a"));
    }
}

trim() Fonksiyonu: String ifade içerisindeki sağdan ve soldan boşlukları silmek için kullanılır.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = " Merhaba ";
       System.out.println(dize.trim());
    }
}

concat() Fonksiyonu: İki string ifadeyi birleştirmek için kullanılan fonksiyondur.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       String dize1 = " Dünya";
       System.out.println(dize.concat(dize1));
    }
}

İki veya daha fazla string ifadeyi birleştirmek için concat() fonksiyonunun dışında “+” operatörü de kullanılabilir.

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
       String dize = "Merhaba";
       String dize1 = "Dünya";
       System.out.println(dize + " " + dize1);
    }
}

İlkel veri tipleri ile ilkel olmayan veri tiplerinden bahsettiğimize göre şimdi bu iki grubun arasındaki farklara göz atalım.

İlkel Veri Tipleri İle İlkel Olmayan Veri Tipleri Arasındaki Farklar

İlkel veri tipleri ile ilkel olmayan veri tipleri arasındaki temel farklara aşağıdaki tablodan göz atabiliriz.

İlkel Veri Tipleriİlkel Olmayan Veri Tipleri
Java’da tanımlıdır.Kullanıcı tarafından tanımlanır.
Boş değer alamaz.Boş değer alabilir.
Boyutu veri türüne bağlıdır.Tümü aynı boyuta sahiptir.
Küçük harf ile başlar.Büyük harfle başlar.

Bu yazımızda JAVA’daki ilkel ve ilkel olmayan veri türlerinden bahsedip örnek kullanımlarını gördük. Aynı zamanda ilkel ve ilkel olmayan veri türleri arasındaki farkları da incelemiş olduk. Bir sonraki yazımızda JAVA’dan bahsetmeye devam edeceğiz.

JAVAG33L1R9L08D32S
Java ile Temel Programlama #2

Bu yazımızda sizlere JAVA’da temel ifadelerden bahsetmeye devam edeceğim. Genel olarak yazı içerisinde yorum satırları, kaçış ifadeleri, değişkenler ve veri tiplerinden bahsedeceğim.

Java’da yazdığımız her ifadenin derleyici tarafından kod olarak algılanması istemeyiz. Bunun nedeni yazdığımız kodun ya da yaptığımız işlemlerin, kodu okuyanlar tarafından daha iyi bir şekilde anlaşılması için yorumlar eklemek isteyebiliriz. Bu gibi durumlar için JAVA bizlere yorum satılarını kullanma imkanı sunar. Bir ya da daha fazla satırı yorum satırı olarak işaretlediğimizde derleyici tarafından o satırların kod olarak değerlendirilmemesini sağlarız.

Yorum satırları kod yazarken herhangi bir anda kullanılabilir. Bu kullanma sıklığı kodu yazan kişiye bağlıdır. Herhangi bir hazır fonksiyonun detaylarını incelediğinizde ya da orta-büyük projelere göz attığınızda yorum satılarının sıklıkla kullanıldığını görebilirsiniz.

JAVA’da Yorum Satırları

Programlama dillerine göre yorum satılarının kullanım şekillleri değişebilir. JAVA’da yorum satırının 3 farklı kullanım şekli vardır. Bunlardan ilki tek satırlık yorum satırı oluşturmak için kullanılan // işaretidir. Bu işareti kullandığımız satır farklı bir renkte yorum satırı olarak gözükür. Buraya Türkçe karakter içeren ifadelerde yazılabilir. Tek satırlık yorum satırı örneği aşağıdaki gibidir:

public class HelloWorld{

     public static void main(String []args){
      //Bu bir yorum satiridir.
     }
}

Eğer ki birden fazla satırı kullanarak kodumuzu açıklamak istersek /* … */ ifadelerini kullanabilir. /* ile başlayan ve */ ile biten satırlar arasına istediğimiz şekilde açıklamalar yazabilir. Bu yazılan açıklamalarda derleyici tarafından kod statüsüne alınmaz. Yukarıdaki tek satırlık yorum satırında olduğu gibi bu alanlara da Türkçe karakterli ifadeler yazılabilir. /* … */ ifadesinin kullanım örneği aşağıdaki gibidir:

public class HelloWorld{

     public static void main(String []args){
      /*
      Bu bir yorum satırıdır.
      
      Bu da bir yorum satırıdır.
      
      Bu da yorum satırıdır.
      
      */
      
     }
}

Son olarak /** … */ ifadesinden bahsedelim. Bu ifade genel olarak kod içi dökümantasyon amacıyla kullanılır. Uygulamalar yazıldıktan sonra raporlamaları yapılır. Kod geliştirmesi yapılırken kullanılan bu ifadeler arasına yazılan açıklamalar, özel etiketler içerebilirler. Kullanılan özel etiketleri tanıyan uygun bir araç vasıtasıyla bu açıklamalar dökümantasyonlara dönüştürülebilir. Bu dökümantasyonlar raporlar arasına eklenerek yazılım geliştiren ekibin rapor yükünü hafifletir.

/** … */ ifadesi içerisinde kullanılabilecek bazı özel etiketler aşağıdaki tabloda verilmiştir.

EtiketAçıklamaKullanış Şekli
@authorSınıfı oluşturan kişiyi ifade eder.@author yazar adı
{@code}Yazılan kodun derleyici tarafından kod olarak değerlendirilmeden kullanım örneğini vermek için kullanılır.{@code …}
@exceptionDökümantasyona, yazılan kodun istisnai durumlarını yazmak ve açıklamak için kullanılır.@exception istisnai durum
@paramKullanılan parametreleri ve bu parametlerin açıklamaları için kullanılır.@param parametre ismi – açıklaması
@returnKullanılan metodlardan döndürülen ifadelerin açıklaması için kullanılır.@return açıklama
@seeHerhangi başka bir ifadeyi referans göstermek için kullanılır. Örneğin başka bir metot.@see referans
@sinceDökümantasyonda, oluşturulan ifadeler için tarih bilgisi eklenilmesinde kullanılır.@since tarih
@versionOluşturulan dökümantasyonlara versiyon bilgisi eklemek için kullanılır.@version versiyon numarası
/**
* @author  Erhan Eskin
* @version 1.0
* @since   01-01-2022
*/

public class OrtalamaHesaplama{
    /** 
    *Bu sinif icerisinde tanimlayacagimiz uc degisken ile
    *degiskenlere atadigimiz degerleri toplayip
    * toplam degisken sayisina bolecegiz
    * bu islemi simdilik statik olarak gerceklestirecegiz
    * @param sayi1 bizim ilk degiskenimiz olacak
    * @param sayi2 bizim ikinci degiskenimiz
    * @param sayi3 bizim ucuncu degiskenimiz
    * @param toplam bizim dorduncu degiskenimiz
    * @param ortalama bizim besinci degiskenimiz
    * bu islemlerin ardindan sonuc olarak
    * @return ortalama ifadesini ekranda gorecegiz
    * 
    */ 
    
    public int ortalamaHesaplama (int sayi1, int sayi2, int sayi3) {
            int toplam,ortalama;
            toplam = sayi1 + sayi2 + sayi3;
            ortalama = toplam / 3;
            return ortalama;
   }


    public static void main(String[] args) {
        int hesap1;
        OrtalamaHesaplama nesne = new OrtalamaHesaplama();
        hesap1 = nesne.ortalamaHesaplama(20,30,40);
        System.out.println("ortalama :" + hesap1);
    }
}

Kodlama yaparken kullanabileceğimiz yorum satırlarımızdan bahsettiğimize göre şimdi kaçış operatörlerinden bahsedelim.

JAVA’da Kaçış Operatörleri

JAVA’da kullanılabilen kaçış operatörlerinden bazılarını aşağıdaki tablodan inceleyebilirsiniz.

Kaçış OperatörüAçıklaması
\tBir tab boşluğu ekler.
\nBir satır aşağı atlar.
\rSatır başı ekler.
\fSayfa sonunu belirtir.
\’Tek tırnak ekler.
\’’Çift tırnak ekler
\\Ters eğik çizgi ekler.

JAVA’da kaçış operatörlerini kullanarak yazdığımız kodların okunabilirliğini artırabiliriz. Kaçış operatörlerinin kullanımlarına ait örnek aşağıdaki gibidir:

INPUT:

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
        System.out.println("Bu bir\ndeneme boşluğudur");
    }
}

OUTPUT:

Bu bir
deneme boşluğudur
INPUT:

public class Main
{
    public static void main(String[] args) {
        System.out.println("Bu bir\tdeneme boşluğudur");
    }
}

OUTPUT:

Bu bir	deneme boşluğudur

Bu yazımızın son bölümünde değişkenler ve veri tiplerinden bahsederek yazımızı sonlandıralım.

JAVA’da Değişkenler Ve Veri Tipleri

Değişken (variable), girdiğimiz ya da atadığımız bazı değerlerin geçiçi olarak hafızada saklanması için oluşturulan alanlara denir. Bir değişkene herhangi bir değer atamak için “ = ” ifadesi kullanılır. Örnek olarak:

int deger = 4

Değişkenler sayesinde kullanacağımız ifadeleri hafıza saklar ve gerektiği durumlarda kullanırız. Bir değişken tanımlanırken belirtilen veri tipindeki değerleri saklayabilir. Örneğin int olarak tanımladığımız bir değişkene string(dize) bir değer ataması gerçekleştirirsek program bize çıktı olarak hata verir. Böyle durumlarda yazdığımız programımız basit bir sebepten dolayı kesintiye uğramış olur.

Eğer tanımlamış ve değer atamış olduğumuz bir değişkene tekrar değer ataması yapılırsa son atanan değer o değişkenin değeri olur.

JAVA’da değişkenlerin tanımlabileceği farklı veri tipleri vardır. Bu veri tipleri JAVA’da varsayılan olarak gelen ilkel veri tipleri olabilirken kullanıcının kendi tanımlayabileceği veri tipleri de olabilir. İlkel veri tiplerinin her zaman bir değeri vardır. İlkel olmayan veri tipleri boş olarak tanımlanabilir.

Bunların dışında ilkel veri tiplerinin boyutları veri tipine göre değişikleri gösterirken ilkel olmayan veri tiplerinin boyutları aynıdır.

JAVA’da değişken aşağıdaki gibi tanımlanabilir:

veri tipi değişken adı = deger

Aşağıdaki tabloda JAVA’da var olan 8 ilkel veri tipini inceleyebilirsiniz.

Veri TipiBoyutAçıklama
byte1 bayt-128’den 127 kadar olan tam sayıları saklar.
short2 bayt-32,768’den 32,767 kadar olan tam sayıları saklar.
int4 bayt-2,147,483,648’den 2,147,483,647 kadar olan tam sayıları saklar.
long8 bayt-9,223,372,036,854,775,808 ile 9,223,372,036,854,775,807 aralığında olan tam sayıları saklar.
float4 baytOndalık sayıları saklamak için kullanılır. 1.4×10^-45 ile 3.4×10^38 aralığında bir değer tanımlanabilir.
double8 baytOndalık sayıları saklamak için kullanılır. 4.9×10^-324 ile 1.8×10^308 aralığında bir değer tanımlanabilir.
boolean1 bitTrue ya da False adında mantıksal bir değer saklamak için kullanılır.
char2 baytHerhangi bir karakterin ASCII tablosundaki değerini saklar.

Yukarıdaki tabloyu incelediğimizde JAVA’da var olan ilkel veri tiplerini özetle incelemiş olduk. Bir sonraki yazımızda JAVA’da var olan bu ilkel veri tiplerinde örneklerden ve ilkel olmayan veri tiplerinden bahsedeceğiz. Bir sonraki yazıya buradan erişebilirsiniz.

JAVAECWJQP43S6OG9J
Java ile Temel Programlama #1

Bu yazımızda sizlere pek çok alanda kullanılan ve popüler bir programlama dili olan Java’dan bahsedeceğim. Genel olarak yazı içerisinde Java’nın ne olduğundan, nerelerde kullanılabildiğinden, yazım ve isimlendirme kurallarından bahsedeceğim. Son olarak da Java ile ilk kodumuzu yazarak yazımızı sonlandıracağım. O halde Java’nın ne olduğundan ve nerelerde kullanabileceğinden bahsetmeye başlayalım.

Java Nedir ve Nerelerde Kullanılabilir?

James Gosling

Java 1995 yılından çıkış yapan ve Sun Microsystems mühendislerinden James Gosling tarafından geliştirilen açık kaynak kodlu, nesne yönelimli ve yüksek seviyeli bir programlama dilidir. Java’yı Windows, MAC OS ve UNIX gibi işletim sistemlerinde kullanmak mümkündür. Syntax, üzerinde çalıştığımız programlama dilinin kendine has program yapısını ve bu yapının kurulmasında kullanılan kuralları ifade eder. Java’nın söz dizimi yapısı C/C++’a benzerdir. Bunun sebebi Gosling’in, programcılar için Java’nın kolay öğrenilebilen bir dil olmasını sağlamak istemesiydi.

Gosling, Java projesini ilk olarak 1991 yılında İnteraktif televizyonlar için geliştirmeye başlamıştı. Java’ya ilk olarak OAK ismini vermişti. Bu isim Gosling’in ofisinin yanında bulunun bir meşe ağacından gelmekteydi. Daha sonralarında ise projenin ismi Green olsa da son olarak Java ismini aldı.

Java’nın şu anda kullanılan en güncel sürümü 22 Mart 2022 tarihinde yayınlanan Java SE 18’dir.

Java kodlarını kullanarak program yazabilmek için IDE’lere ihtiyaç duyarız. Bir IDE (Integrated Development Environment, Tümleşik Geliştirme Ortamı), yazılım geliştirme için bilgisayar programcılarına kapsamlı olanaklar sağlayan bir yazılım uygulamasıdır. Java için Eclipse ve IntelliJ IDEA gibi ücretsiz IDE’ler kullanabiliriz. Bu IDE’leri indirmek ve bilgisayarınıza kurmak için resmi sayfalarını ziyaret edebilirsiniz.

Java Kullanım Alanları

Java programlama dilini kullanarak mobil, web ve masaüstü uygulamalar geliştirmek mümkündür. Günümüzde telefon, tablet ve bilgisayarlardan oynayabildiğimiz oyunlarda Java ile yazılabilir. Örnek olarak, popüler oyunlardan biri olan Minecraft, Java ile yazılmıştır. Bunlar dışında bilimsel uygulamaların yazımında, büyük veri teknolojilerinde, gömülü sistemlerde ya da finans uygulamalarında Java kullanmak mümkündür. Tabii ki bu alanlar için farklı programlama dilleri de mevcut fakat Java da bu alanlarda kullanılabilen programlama dillerinden biridir.

Java’da Yazım ve İsimlendirme Kuralları

Yazım Kuralları

Java’da var olan yazım kuralları aşağıdaki gibidir:

  • Değişken isimleri rakamlar ile başlayamaz.
  • Türkçe karakter metin ifadeleri dışında kullanılamaz.
  • Var olan fonksiyon veya özel isimler değişken ismi olarak tanımlanamaz.
  • Değişken isimleri birden fazla kelimeden oluşuyorsa arada boşluk kullanılamaz. Bu durumda araya ‘_’ eklenebilir ya da kelimeler birleştirilebilir.
  • Java küçük-büyük harfe duyarlı bir dildir. Örneğin ‘degisken’ isimli değişken ile ‘Degisken’ isimli bir değişken aynı değildir.
  • Bir değişken tanımlanırken önce değişkenin veri tipi ardından değişken ismi yazılmadır.
  • Komutların sonuna ‘ ; ’ ifadesi eklenir.
  • Değişken isimleri rakam ile başlamadığı taktirde kelime içerisinde rakam kullanılabilir.
  • Sınıf ismi yazılırken uyulması gereken kurallar, değişken tanımlanırken kullanılması gereken kurallar ile aynıdır.

İsimlendirme Kuralları

Java’da değişkenler, metotlar, sınıflar ve sabit değerler için isimlendirme kuralları vardır. Bu kurallara uyulmadığında program hata vermez ancak bu kurallar sayesinde okunabilirlik artar. Bu isimlendirme kurallarında kullanılan isimlendirme türlerini inceleyelim.

Upper Camel Case: Birden çok kelimenin bir araya gelerek oluşturduğu birleşik kelimedeki her bir kelimenin ilk harfinin büyük olması kuralıdır. Örneğin;

BirlesikKelime

Lower Camel Case: Birden çok kelimenin bir araya gelerek oluşturduğu birleşik kelimedeki ilk kelime hariç diğer kelimelerinin ilk harflerinin büyük olması kuralıdır. Örneğin;

birlesikKelime

Snake Case: Birden çok kelimenin bir araya gelerek oluşturduğu birleşik kelimelerin her birinin ‘_’ ile birbirine bağlanması kuralıdır. Kendi içerisinde Lower Snake Case ve Upper Snake Case olarak ikiye ayrılır.

Lower Snake Case Örneği; birlesik_kelime

Upper Snake Case Örneği; Birlesik_Kelime

Screaming Snake Case: Birden çok kelimenin bir araya gelerek oluşturduğu birleşik kelimelerin her birinin ‘_’ ile birbirine bağlandığı ve her bir kelimenin her harfinin büyük yazıldığı kuralıdır. Örneğin;

BIRLESIK_KELIME

Aşağıdaki tabloyu inceleyerek değişkenler, metotlar, sınıflar ve sabit değerler için isimlendirme kurallarını görebilirsiniz.

TürKuralÖrnek
SınıfUpper Camel Casepublic class ClassName{}
DeğişkenLower Camel CasevariableName
MetotLower Camel Casepublic int numberOfClasses{}
Sabit DeğerScreaming Snake Casefloat VALUE_OF _PI

Java’da isimlendirme kurallarının da neler olduğunu öğrendiğimize göre artık ilk çalışan programımızı yazabiliriz. İlk çalışan programımız, programlama dili öğrenirken adeta klasikleşen ekrana ‘Merhaba Dünya’ yazdırmak olsun.

Java’da Ekrana Veri Gösterme

Java’da ekrana çıktı bastırmak için ‘system.out.println()’ komutu kullanılabilir. Bu komutun içerisine yazacağımız herhangi bir değeri program çalıştırıldığında çıktı ekranında görürüz.

Burada bir diğer önemli nokta ise bu komutlarımızı Java’da nereye yazmamız gerektiğidir. Programı çalıştırdığımız anda bu komutlar okunmalı ve bize çıktı olarak istediğimiz değerler yansımalıdır. Bunun için aşağıdaki görsele göz atalım.

public class ClassName {
    public static void main(String[] args) {
        System.out.println("Merhaba Dünya");
   }
}

Kod bloğunda da görüldüğü gibi kodlar Java’da sınıf içerisine yazılır. Main metodu ise program çalıştığı anda çalıştırılan bir metottur. Main metodunun içerisine gövde (body) adı verilir. Kodumuzu bu main metodunun gövdesinin içerisine yazarak program çalıştırıldığı anda system.out.println() komutunu çalıştır demiş olduk. Buraya yazdığımız kod derleyici tarafından yorumlandıktan sonra bize çıktı olarak gösterilir.

System.out.println() komutu ile ekrana pek çok veriyi çıktı olarak gösterebilir, değişken sonuçlarını yansıtabilir veya matematiksel sonuçları yazdırabiliriz.

public class ClassName {
    public static void main(String[] args) {
      int deger = 8;  
      System.out.println("Sayinin degeri : " + deger);
   }
}
public class ClassName {
    public static void main(String[] args) {
      int sayi1 = 8;
      double sayi2 = 1.2;  
      System.out.println("Toplam Deger : " + (sayi1 + sayi2));
   }
}

Bu yazımızda sizlere Java’da temel bilgilerden bahsettim. Bir sonraki yazımızda Java’da yorum satırlarından, kaçış karakterlerinden, değişken ve veri tiplerinden bahsedeceğiz. Bir sonraki yazıya buradan erişebilirsiniz.

JAVASWO142JCV14919